اَلسُّبُّوحُ
Bu isim Kur’an’da değil, Hz. Peygamber’den rivayet edilen hadislerde geçmektedir.
Hz. Aişe anlatıyor: Hz. Peygamber rükû ettiğinde: “Ey ulu ve yüce olan! Ey hiçbir ayıbı ve kusuru olmayan! Ey meleklerin ve Rûh’un (Cebrail’in) Rabb’i!” diye dua ederdi.”[1]
Müslim’in bir başka rivayetinde Hz. Peygamber’in bu duayı rükûda ve secdede söylediği nakledilir.
el-Halîmî bu ismin anlamı hakkında der ki: “Sübbûh, var olma yönünden varlıklarda bulunan her türlü ayıp ve noksanlıklardan uzak olan demektir. Tesbîh ve tenzih etmek, yüceltmek, ayıp ve eksikliklerden uzak tutmak anlamlarına gelir.”[2]
[1]Müslim, 487.
[2]Beyhakî, a.g.e., s. 37.
إرسال تعليق