Es-Seyyid İsmi
آلسّيِّدُ
Bu isim Kur’an-ı Kerim’de geçmez, Hz. Peygamberden rivayet edilen hadislerde geçer. Abdullah b. eş-Şıhhîr anlatıyor. Babam dedi ki: Beni Amir’den bir heyetle birlikte Hz. Peygamber’in yanına geldim. Ona: “Sen seyyidi(efendi)mizsin” dedik. Bunun üzerine Hz. Peygamber: “Seyyid (Efendi) Allah’tır” buyurdu. Biz: “Sen en üstünümüz ve en büyüğümüzsün” dedik.
Bunun üzerine Hz. Peygamber: “Sözlerinizden sadece bir bölümünü söyleyin. Şeytan sizi taşkınlığa sevk etmesin” buyurdu. İbn Sa’d, “Kenzu’l-ummal”, 3/8334. el-Muttaki el-Hindi, bu rivayeti destekler ve sahih olduğunu söyler.
El-Halimî der ki: “Seyyid, mutlak olarak kendisine muhtaç olunan demektir. İnsanların seyyidi (efendisi), onların başı, kendisine başvurdukları, emirlerini uyguladıkları, görüşleriyle hareket ettikleri ve sözlerini dinledikleri kimse anlamına gelir. Melekler, insanlar ve cinler Yüce Allah’ın yarattığı varlıklardır. Bu varlıklar Onsuz var olmamışlardır. Çünkü her varlık sonradan yaratılmıştır.
Allah ise hiçbir varlık yokken vardı. Eğer Allah onları yaratmasaydı bu varlıklar var olmayacaklardı. Aynı şekilde var olduktan sonra eğer Allah, onlara yaşama fırsatı vermeseydi yine var olamayacaklardı. Gerçek bu olduğuna göre Yüce Allah, bütün varlıkların Seyyidi (efendisi) olmaya daha fazla layıktır. Varlıkların bu isimle O’na dua etmeleri Allah’ın onlar üzerindeki bir hakkıdır. Beyhaki, a.g.e., s. 22.
Kaynak Esmaül hüsna Karınca
إرسال تعليق