Bedenî hastalıkların tedavisinde (tıbbu`l-beden) üç esas bulunmaktadır;
1) Hıfzıssıhha (hastalıklardan korunma),
2) Perhiz,
3) Zararlı maddelerin dışarı atılması.
2) Perhiz,
3) Zararlı maddelerin dışarı atılması.
Cenâb-ı Hak bu üç temel esasa da hac, oruç ve abdest ayetlerinde değinmiştir.
Dışarı atılması gereken diğer maddeler de buna kıyas edilirler.
Dışarı atılması gereken diğer maddeler de buna kıyas edilirler.
Hapsedilip, tıkalı kalması insana eziyet veren şeyler on tanedir:
1- Kan fazlalaşması, 2- Meninin çoğalması, 3- Sidik, 4- Dışkı, 5- Yellenme, 6- Kusuntu, 7- Aksırma, 8- Uyuma, 9- Açlık, 10- Susuzluk.
İşte bu on şeyin dışarı verilmeyip tutulması halinde, her biri kendi cinsinde bir tür hastalığın meydana gelmesine sebep olur.
Cenâb-ı Hak bu on şeyin en düşüğü olanına işaret etmiştir ki, o da başta tıkanmış olan deliklerden buharların (ter) dışarı atılmasıdır. Böylece Cenâb-ı Hak, kullarını tıbbın bu üç usulüne ve temel kaidelerinin toplandığı esaslara yöneltmiştir.
Yorum Gönder